Saturday, December 3, 2016

(သေလႅခ) တရား (၄၄) ပါး

ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားက ရဟန္းအသွ်င္မဟာစုႏၵအားေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား (ျဖည္းျဖည္းခ်င္း က်င့္ႀကံအပ္ေသာ) (သေလႅခ) တရား (၄၄) ပါး။
================================================


(၁) မိုက္မဲလွစြာေသာ သူ႐ို႕သည္ သူတပါးအား အႏိုင္အထက္ျပဳ ဖိစီးႏွိပ္စက္တတ္၏။ ဤ၀ိဟႎသအမႈ၌ ငါ႐ို႕သည္ကား အႏိုင္အထက္ျပဳ ဖိစီးႏွိပ္စက္ျခင္းမွ ၀ီးစြာေယွာင္ယွားပါကုန္၏။

(၂) မိစၦာအယူဟိသူမ်ားသည္ သူ႔အသက္ကို ရက္ရက္စက္စက္္ သတ္ျဖတ္ေလ့ဟိကုန္၏။ ဤပါဏာတိပါတအမႈ၌ ငါ႐ို႕သည္ကား သူ႔အသက္ကိုသတ္ျခင္းမွ ၀ီးစြာေယွာင္ယွားပါကုန္၏။

(၃) လူ႔မိုက္၊ သူခိုးဓျမ၊ အဓမၼ၀ါဒီမ်ားသည္ သူ႔ဥစၥာအား အင္အားသံုး၍ အႏိုင္အထက္ျပဳ၍ လုယူခိုး၀ွက္ တိုက္ခိုက္သိမ္းယူတတ္ကုန္၏။ ငါ႐ို႕သည္ကား ဤအဒိႏၷဒါနအမႈ၌ သူတပါး၏ဥစၥာအား အႏိုင္အထက္ျပဳ လုယက္ခိုးယူ တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ျခင္းမွ ၀ီးစြာေယွာင္ယွားပါကုန္၏။

(၄) မိစၦာ၀ါဒီမ်ားသည္ မျမတ္ေသာေမထံုအမႈ၌ အလြန္အက်ဴးယစ္မူးစြဲလန္း ႏွစ္သက္ကုန္၏။ ငါရို႕သည္ကား မျမတ္ေသာေမထံုအမႈ ကာမဂုဏ္လြန္က်ဴးျခင္းအမႈကို ၀ီးစြာေယွာင္ယွားပါကုန္၏။

(၅) မိစၦာ၀ါဒီမ်ားသည္ မိမိ၏အက်ိဳးစီးပြားအလို႔ငွာ မမွန္ကန္ေသာ လိမ္လည္လွည့္ဖ်ားေသာစကားကို ေျပာဆိုတတ္ကုန္၏။ ငါရို႕သည္ကား ဤမုသ၀ါဒအမႈ၌ မမွန္ကန္ေသာ မုသ၀ါဒစကားေျပာဆိုျခင္းမွ ၀ီးစြာေယွာင္ယွားပါကုန္၏။

(၆) တပါးေသာမိစၦာ၀ါဒီမ်ားသည္ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးမုန္းတီးလားေအာင္ ကုန္းတိုက္ေျပာဆိုေလ့ဟိကုန္၏။ ငါရို႕သည္ကား ဤပိသုန၀ါစာအမႈ၌ သူတပါးအား ကုန္းတိုက္ေျပာဆိုျခင္းမွ ၀ီးစြာေယွာင္ယွားပါကုန္၏။

(ရ) မိစၦာ၀ါဒီမ်ားသည္ ၾကမ္းတမ္းေသာစကားကို ေျပာဆိုေလ့ဟိကုန္၏။ ငါရို႕သည္ကား ဤဖရုသ၀ါစာအမႈ၌ ၾကမ္းတမ္းေသာစကားကို ေျပာဆိုျခင္းမွ ၀ီးစြာေယွာင္ယွားပါကုန္၏။

(၈) မိစၦာ၀ါဒီမ်ားသည္ အဓိပၸါယ္မဟိေသာ အက်ိဳးစီးပြားမဟုတ္ေသာ သိမ္ဖ်င္းေသာစကားမ်ားကို ေျပာဆိုတတ္ကုန္၏။ ငါ႐ို႕သည္ကား အက်ိဳးစီးပြားမဟုတ္ေသာ သိမ္ဖ်င္းေသာ ဤသမၹပၸလာပအမႈ၌ သိမ္ဖ်င္းေသာစကားကိုေျပာဆိုျခင္းမွ ၀ီးစြာေယွာင္ယွားပါကုန္၏။

(၉) မိစၦာ၀ါဒီမ်ားသည္ ကိုယ့္ထက္ေတာ္ မနာလို၊ ကိုယ့္ထက္သာ မႀကိဳက္ ငါ႐ို႕သည္ကား ဤအဘိဇၩာအမိုက္မႈ၌ မနာလို ၀န္တိုျခင္းမွ ၀ီးစြာေယွာင္ယွားပါကုန္၏။

(၁၀) မိစၦာ၀ါဒီမ်ားသည္ သူတပါးအား ဖ်က္ဆီးလိုေသာသေဘာဟိ၏။ ငါရို႕သည္ကား ဤဗ်ာပါဒအမႈ၌ သူတပါးအား ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီးျပဳလိုေသာ အမႈမွ ၀ီးစြာေယွာင္ယွားပါကုန္၏။

(၁၁) ဤကမၻာ၌ လူအမ်ားစုသည္ မွားယြင္းေသာ မိုက္မဲေသာ မိစၦာအယူဟိပါကုန္၏။ ငါ႐ို႕သည္ကား မွားယြင္းေသာ မိုက္မဲေသာ မိစၦာအယူ မဟိ။
v (၁၂) ဤကမၻာ၌ လူအမ်ားစုသည္ မွားယြင္းေသာ မိုက္မဲေသာ အေတြးအေခၚ အယူအဆ ဟိကုန္၏။ ငါရို႕သည္ကား မွားယြင္းေသာ မိုက္မဲေသာ အေတြးအေခၚအယူအဆ မဟိ။

(၁၃) လူအမ်ားသည္ မုသားစကားကိုဆိုကုန္ျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား မွန္ေသာသစၥာ သမၼာတရားကိုသာ ဆို၏။

(၁၄) လူအမ်ားသည္ မေကာင္းေသာ အမွားမႈကိုျပဳျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား အမွန္ကိုသာ ျပဳ၏။

(၁၅) လူအမ်ားသည္ မိစၦာဇီ၀ျဖင့္ အသက္မြီးကုန္ျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား သမၼာအာဇီ၀အားျဖင့္သာ အသက္မြီးကုန္၏။

(၁၆) လူအမ်ားစုသည္ အမွားမွား အယြင္းယြင္း အားထုတ္ျပဳက်င့္ဟိကုန္ျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား မွန္ေသာအားထုတ္မႈကိုသာ ျပဳ၏။

(၁၇) လူအမ်ားသည္ မ်ားစြာသတိမွားကုန္ျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား သတိမမွား၊ ေကာင္းစြာ သတိထားကုန္၏။

(၁၈) လူအမ်ားသည္ သမာတိ မတည္ကုန္ျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား သာမာဓိတည္ကုန္ျငား၏။

(၁၉) လူအမ်ားစုသည္ အသိအျမင္မွားကုန္ျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား မွန္ေသာအသိအျမင္ဟိကုန္၏။

(၂၀) လူအမ်ားသား မလြတ္ေျမာက္ဘဲ လြတ္ေျမာက္သည္ဟု အထင္ဟိျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား မွန္ေသာ လြတ္ေျမာက္ျခင္းဟိ၏။

(၂၁) လူအမ်ားသည္ ထိနမိဒၵအားႀကီး၍ ကုသိုလ္အမႈ၌ ေတြေ၀ထိုင္းမိႈင္း ဆုတ္ဆိုင္းျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္အား ကုသိုလ္အမႈ၌ တက္ႂကြရႊင္လန္း၏။

(၂၂) လူအမ်ားသည္ ကုသိုလ္အမႈ၌ တုန္လႈပ္လြင့္ျပန္ေသာစိတ္ဟိျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား မတုန္မလႈပ္ မလြင့္မျပန္႔။

(၂၃) လူအမ်ားသည္ အမွန္တရား`၌ သို႔ေလာသို႔ေလာ ယံုမွားျခင္း ၀ိစိကိစၥာျဖစ္ကုန္ျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား မျဖစ္။

(၂၄) လူအမ်ားသည္ အမ်က္မာန္ေဒါသႀကီးျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား အမ်က္မာန္ေဒါသနည္းပါး၏။

(၂၅) လူအမ်ားသည္ ရန္ၿငိဳးဖဲြ႕တတ္ျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား မဖဲြ႕။

(၂၆) လူအမ်ားသည္ ေက်းဇူးကန္းတတ္ျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား ေက်းဇူးမကန္း။

(၂၇) လူအမ်ားသည္ ဂုဏ္ျပဳဂုဏ္ၿပိဳင္ အႏိုင္အလုျပဳကုန္ျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား မျပဳ။

(၂၈) လူအမ်ားသည္ ျငဴစူေစာင္းေျမာင္းတတ္ကုန္ျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား ျငဴစုေစာင္းေျမာင္းျခင္း မျပဳ။

(၂၉) လူအမ်ားသည္ သ၀န္တိုတတ္ကုန္ျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား သ၀န္မတို။

(၃၀) လူအမ်ားသည္ မဟိေသာဂုဏ္ပုဒ္ကို ေဖာ္ထုတ္၀ါႂကြားတတ္ျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား မ၀ါႂကြား။

(၃၁) လူအမ်ားသည္ ဟိေသာအျပစ္ကို ဟိမွန္းမသိေအာင္ ဖံုးဖိလွည့္ဖ်ားတတ္ျငားေသာ္သည္ ငါရို႕သည္ကား မဖုံးဖိ မလွည့္ဖ်ား။

(၃၂) လူအမ်ားသည္ ယုတ္ၾကမ္းျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား မယုတ္ၾကမ္း။

(၃၃) လူအမ်ားသည္ ေထာင္လႊားမာနႀကီးျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား ႏုညံ့သိမ့္ေမြ႕သူမ်ားျဖစ္၏။

(၃၄) လူအမ်ားသည္ ေျပာရဆိုရ ဆံုးမရခက္ျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား မခက္။

(၃၅) လူအမ်ားသည္ သူဆိုးသူယုတ္ႏွင့္ အေပါင္းအသင္းလုပ္ျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္အား သူဆိုးသူယုတ္ႏွင့္ အေပါင္းအသင္းမလုပ္။

(၃၆) လူအမ်ားသည္ သတိေပါ့ေလ်ာ့ သိမ္ဖ်င္းကုန္ျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား သတိမေပါ့မေလ်ာ့။

(၃၇) လူအမ်ားသည္ ကံကံ၏အက်ိဳးကို မယံုမၾကည္။ လဲႊမွားေသာယံုၾကည္ျခင္း ဟိျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား အယူမမွား အယံုအၾကည္မမွား။

(၃၈) လူအမ်ားသည္ မေကာင္းမႈကိုျပဳရန္ မရွက္ေသာ္ျငားလည္း ငါရို႕သည္ကား ရွက္၏၊

(၃၉) လူအမ်ားသည္ အကုသိုလ္အမႈကိုျပဳရန္ မေၾကာက္ေသာ္ျငားလည္း ငါရို႕သည္ ေၾကာက္၏။

(၄၀) လူအမ်ားသည္ အၾကားအျမင္ ဗဟုသုတမဆည္းပူးျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား အၾကားအျမင္ ဗဟုသုတ ဆည္းပူးပြားမ်ား၏။

(၄၁) လူအမ်ားသည္ ပ်င္းရိျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား မပ်င္းရိ။

(၄၂) လူအမ်ားသည္ သတိကင္းလြတ္ ခၽြတ္ေခ်ာ္တိမ္းေစာင္းျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား သတိမလြတ္။

(၄၃) လူအမ်ားသည္ စဥ္းစားဆင္ျခင္ဥာဏ္ နည္းပါးျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ စဥ္းစားဆင္ျခင္ ဥာဏ္ပညာ မနည္းပါ။

(၄၄) လူအမ်ားသည္ ငါ့အယူအဆရာမွန္သည္။ ငါ့ဘာသာရာမွန္သည္ဟု အသားခဲကို မီးေက်ာင္းကိုက္ခဲသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း ကိုယ္အဂၤါကို လိပ္ခြံအတြင္းသြင္းေသာလိပ္ေကာင္ကဲ့သို႔လည္းေကာင္း မိမိအယူကို တရားသီစဲြ စြန္႔ႏိုင္ခဲျငားေသာ္လည္း ငါရို႕သည္ကား မိမိအယူကို တရားသီမစဲြ စြန္႔လြယ္ကုန္သည္ျဖစ္၍ ျဖတ္ေတာက္ျခင္း ျပဳပ်င္ျခင္းကို ျပဳတတ္ကုန္၏။

No comments:

Post a Comment